Het BMC zou in eerste instantie in 2019 financieel op eigen benen moeten staan, maar haalde die deadline niet, waardoor vervolgfinanciering nodig is. Het voorstel om € 6 miljoen te investeren, bovenop de al eerder (in 2014) toegezegde € 15 miljoen, leidde in Provinciale Staten tot gefronste wenkbrauwen. Met deze vervolgfinanciering zou BMC in 2023 wel volledig ‘self-supporting’ moeten zijn. Gedeputeerde Staten stelde dat een instituut als het BMC nooit geheel zonder publieke financiering zou kunnen, maar wil er na 2023 beslist geen Limburgs geld meer in steken. Dan zou eventuele subsidie landelijk of Europees geregeld moeten zijn.
Bij het dichtdraaien van de provinciale geldkraan zou echter het risico bestaan dat het BMC over drie jaar de deuren moet sluiten. Het CDA wilde een vinger aan de pols houden en diende een amendement in om deze vervolgfinanciering op te knippen in twee tranches van € 3 miljoen. De uitbetaling van de tweede tranche is afhankelijk te maken van de voortgang richting volledige zelfstandigheid van het BMC. Volgens het CDA is het amendement geen motie van wantrouwen richting het BMC, maar vooral bedoeld om te borgen dat er structurele financiering komt na 2023. Op vier onthoudingen na werd dit amendement unaniem aangenomen.
Kansen op samenwerking
Het BMC is een onderzoeksinstelling waarin TNO samenwerkt met Chemelot Scientific Participations BV, waarvan provincie Limburg 100% aandeelhouder is. Het centrum richt zich op de verduurzaming van plastic materialen in drie programmalijnen: lightweight automotive, sustainable buildings en additive manufacturing. Als nieuwe onderzoekslijn gaat dit jaar circular packaging van start. Daar werd in Provinciale Staten positief op gereageerd. Het zou met name kansen bieden op samenwerking met de logistieke industrie in Noord-Limburg.
