Dat concludeert het Joint Research Centre (JRC) van de Europese Commissie in een vergelijkende milieu- en economische beoordeling van technologieën voor de recycling van kunststofafval en de terugwinning van energie. Het eindrapport ‘Environmental and economic assessment of plastic waste – A comparison of mechanical, physical, chemical recycling and energy recovery of plastic waste.’ verscheen medio februari.
In Europa wordt jaarlijks ongeveer 30 miljoen ton kunststofafval ingezameld. Toch vindt 84% daarvan zijn weg niet terug naar nieuwe producten, aangezien het grootste deel wordt verbrand, geëxporteerd of gestort. De EU heeft dringend behoefte aan een mix van verschillende technologieën, waaronder mechanische en chemische recycling, om de status-quo te veranderen en het recyclingpercentage van plastic op te voeren.
No time to waste
“De resultaten van de studie bevestigen de voordelen van recycling ten opzichte van verbranding”, zegt Annick Meerschman, directeur Innovatie bij Cefic, de belangenorganisatie van de chemische industrie in Europa. Zij wijst erop dat de opschaling van chemische, mechanische en fysische recycling van vitaal belang is voor de strategische autonomie van de EU en het verminderen van de afhankelijkheid van fossiele grondstoffen en de daarbij bijbehorende koolstofemissies. Volgens Cefic is de lopende hervorming van het EU-wetgevingskader op het gebied van recycling een belangrijke kans om de nodige beleidsstimulansen te creëren waarmee chemische recycling in de EU kan worden opgeschaald.”
Ondernemers die pogingen ondernemen om (chemisch gerecycled) afval in te zetten als nieuwe grondstoffen, lopen nu namelijk vaak stuk op belemmerende regelgeving. Dit blijkt ook uit een Nederlands onderzoek. Dit wordt besproken en gepresenteerd tijdens de bijeenkomst ‘No Time to Waste’ die het platform Groene Chemie, Nieuwe Economie samen met o.a. het Netwerk Chemisch Recycling van Circular Biobased Delta op 17 april organiseert in Den Haag. Zie de agenda voor meer informatie.
Beeld: venusvi/Shutterstock
