De conclusie is opmerkelijk, want algemeen wordt aangenomen dat de productie van grondstoffen voor biobrandstof concurreert met de teelt van voedselgewassen, wat ten koste kan gaan van de voedselzekerheid en een negatieve invloed op het milieu heeft. Diverse studies laten echter zien hoe beleid rond de productie van biobrandstoffen juist tot efficiëntere en duurzame productiemethoden kan leiden, met een netto positief effect op landgebruik.
In de EU en andere gebieden op de wereld worden biobrandstoffen momenteel in een vaste verhouding bijgemengd bij conventionele brandstoffen. Volgens de experts kan de productie van bio-ethanol uit suikers en zetmeel of biodiesel uit vetten en oliën verhoogd worden in periodes dat deze grondstoffen overvloedig beschikbaar zijn. In tijden van overvloed zijn de prijzen van deze bulkproducten lager. Andersom kan de productie van biobrandstoffen worden verlaagd als er weinig grondstoffen beschikbaar zijn en de prijzen hoog zijn.
Virtuele buffers
De onderzoekers bevelen dan ook aan om mechanismen te ontwikkelen die tijdelijke aanpassingen in de productie van biobrandstoffen mogelijk maken, waardoor dreigende voedselcrises voorkomen kunnen worden. Dit soort ‘virtuele buffersystemen’ kunnen schommelingen in de beschikbaarheid van grondstoffen voor voedsel, materialen en chemicaliën opvangen.
Naast Wageningen University & Research droegen ook wetenschappers en experts van AgriQuest, Biomass Research, Oak Ridge National Laboratory, University of Nebraska en de RVO bij aan de studie. De bevindingen zijn gepubliceerd in Biofuels, Bioproducts & Biorefining (Biofpr) Journal, een internationale bron voor wetenschappelijke artikelen rond biobased producten en brandstoffen.
Het artikel in Biofpr Journal is online te lezen.
Beeld: UFOP
