Koeien hebben eiwit nodig om melk te kunnen geven, maar nemen 70% van die stikstof niet op; die komt er weer uit als ammoniak in de urine en de mest. Oonincx verwacht dat eiwit uit reststromen van de insectenteelt beter kunnen worden opgenomen. Hij baseert dat vermoeden op het feit dat dit eiwit is gebonden in een vezelige fractie die sterkte geeft aan het exoskelet van insecten. Die beschermt de eiwitten tegen microbiële omzetting in de pens van runderen. Dit zou de ammoniak- en methaanproductie verlagen en beperkt daarmee de stikstof- en broeikasgasuitstoot in de melkveehouderij. Als de vertering in de volgende magen van de koe deze eiwitten beter beschikbaar maakt, kunnen ze efficiënt worden benut voor melkproductie.
In het project Flying Cow (Vliegende Koe) gaat hij onderzoeken of het mogelijk is om koeien voldoende eiwitten te voeren voor hun huidige hoge melkproductie én tegelijkertijd de ammoniakuitstoot te verminderen. De Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) financiert het project.
Beeld: Birkir Asgeirsson/Shutterstock
