Energie is het afvalputje van die waardeketen. ‘Als je er nou helemaal niets van belang meer mee kan, maak er dan energie van’, is een veelgehoorde redenering. Is dat nog wel terecht? Ik vraag het me af. Het lijkt ouddenken te zijn, denken uit een wereld waarin energie ongelimiteerd beschikbaar is. En betaalbaar. Een wereld waarin het gebruik van fossiele energie geen negatieve effecten heeft op het klimaat en op de kwaliteit van leven. Een wereld zonder aardbevingen, luchtverontreiniging of raar weer.
Die wereld is niet meer. Vindt u nou echt cosmetica als lipstick waardevoller dan een warm huis in een strenge winter, of de zekerheid van elektriciteit uit het stopcontact? Nou dan. Het wordt daarom hoog tijd dat we als maatschappij en als sector die waardeketens gaan omdenken. Schone energie is niet vanzelfsprekend en heeft daarom toegevoegde waarde. Iedereen die dergelijke schone energie uit (vaak heterogene) afvalstromen haalt, verdient meer waardering en geldelijke steun.
‘Van het gas af’ wordt een immense opgave en het probleem van CO2 lossen we echt niet op met certificatenhandel. Dat certificaat verwordt tot de aflaat van het klimaat. Nee, juist energie, of beter warmte, moeten we gaan cascaderen. Beter gebruik maken van temperatuur en van temperatuurverschillen. Waarschijnlijk kookt u uw eitje nog op gas. Zo’n vijftien jaar geleden kookten alleen sukkels elektrisch, vonden we. Die opvatting is helemaal gedraaid: het is onzinnig om water te koken met gas van ongeveer 1.600°C. Vinden experts nu.
Omdenken kan dus snel. Nu u nog. Als u straks bij het bereiden van het kerstdiner toch weer water kookt, voor een eitje, of voor thee, denk dan eens aan dat aloude motto ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf’. Kerst 2018 lijkt een mooi moment om dat motto weer eens op te poetsen.
