Dit staat echter haaks op wat de Europese Commissie en de Nederlandse overheid voor ogen hebben. Beide willen dat er in 2050 netto geen CO2 meer wordt uitgestoten en dat economische groei en grondstoffengebruik van elkaar worden ontkoppeld. Er moet niet alleen efficiënter maar ook effectiever met grondstoffen worden omgesprongen. Producten en materialen moeten langer ‘in the loop’ worden gehouden. Hier komt de circulaire economie om de hoek kijken. De Nederlandse overheid heeft aangegeven dat de Nederlandse economie voor ongeveer 50 procent circulair moet zijn in 2030. Volgens het laatste Biogap Report zitten we in Nederland momenteel op een kleine 25 procent.
Volgens mij zijn twee voorwaarden noodzakelijk om tot een volledig circulaire economie te komen. Ten eerste moeten we in Europa circulaire ecosystemen gaan bouwen. Dat zijn netwerken van organisaties, waarbij elk netwerk geen negatieve -netto- impact meer heeft op de natuurlijke omgeving. Dit gaat dus veel verder dan afzonderlijke bedrijven die circulair of duurzaam bezig zijn. Een tweede noodzakelijke voorwaarde betreft een herijking van de ‘business-society’ relatie. Nu ligt bij bedrijven in de meeste gevallen de nadruk nog steeds op geld verdienen. Wanneer financiële waarden leidend zijn worden alleen die projecten ter hand worden genomen die bijdragen aan (het vergroten van) de winstgevendheid. Willen we de gestelde doelen van de Europese Commissie en de Nederlandse overheid halen dan is een verandering van waarden noodzakelijk, zodat de nadruk komt te liggen op het dienen van de samenleving en de stakeholders. Overigens heeft onderzoek laten zien dat dit niet ten koste hoeft te gaan van de winstgevendheid. Volgens mij is een dergelijke dienende houding noodzakelijk voor het welslagen van de circulaire economie.
