Bij zuinige auto’s lukte dat heel aardig. Op de goede manier met belastingheffing omspringen, wat verlagen hier en wat verhogen daar, zo krijg je een nieuwe, CO2-arme bedrijfstak van de grond.
In Nederland ging dat zelfs te goed met de zuinige auto’s en in Duitsland met de zelfgeproduceerde stroom uit zonnepanelen. De consument wil wel, zeker als hij eigen voordeel ziet en de overheid kan stimuleren door kleine ingrepen in de belastingen.
PLA is met afstand de meest duurzame en de meest efficiënte grondstof. BioPE benodigt tweemaal zoveel suiker als PLA. Er is ook al behoorlijk wat biopolymeer op de markt, maar die pikt het nog steeds niet echt op. Er zijn een paar zaken die een marktdoorbraak tegenhouden zoals de prijs (oilbased polymeren kosten zo’n € 1,50 tot € 2,- per kilo, biopolymeren zijn € 0,50 tot € 0,80 duurder) en vermeende issues, zoals de beschikbaarheid, de onzekerheid over shelf life, de labelling en de onduidelijkheid die nog bestaat over compostering.
Hoewel over al deze punten alle antwoorden tevredenstellend gegeven kunnen worden, wil de verpakkingsindustrie daar nog niet echt naar luisteren. Wel zeker is de drievoudige beperking van de CO2-uitstoot tijdens de productie van de biopolymeren ten opzichte van op olie gebaseerde kunststoffen: 800 ton CO2 voor een ton PLA en 2725 ton gemiddeld per ton op olie gebaseerde polymeren. Ondanks die positieve verschillen is er nog steeds geen sprake van een level playing field.
Die mooie klimaatcijfers voor biopolymeren zijn nog steeds geen positieve drijfveer om ze te gaan maken, omdat ze te duur gevonden worden. En in de materialenwereld gaat het momenteel uitsluitend om de prijs en niet over een lagere CO2-uitstoot. Daarom worden de biokunststoffen, ook PLA, in Nederland nog steeds in veel te kleine hoeveelheden gebruikt. Om te voorkomen dat ze straks, ondanks hun goede klimaateigenschappen, toch niet echt van de grond komen, stel ik voor om één eurocent per kilo polymeer extra CO2-belasting te heffen en voor de biopolymeren de verpakkingsbelasting met € 0,50 tot € 0,80 (dus net het prijsverschil tussen bio en olie) te verminderen. En die verlaging langzaam te verkleinen naar mate de omvang van de hoeveelheid geproduceerde biopolymeren toeneemt. Deze maatregel is budgetneutraal voor de overheid.
