Monique Wekking is als Sr. Business developer van TNO betrokken bij de technologielijn van suikers naar aromaten, een van de drie ‘paden’ die binnen het Biorizon Shared Research Center wordt bewandeld en door TNO wordt gecoördineerd. Daarbij ligt enerzijds de focus op het maken van furanen uit afval/reststromen en anderzijds op de conversie van furanen in diverse gefunctionaliseerde bio-aromaten. In het Waste2Aromatics-project ontwikkelt TNO technologie voor het maken van furanen in een project met o.a. Twence, AEB en Orgaworld. ‘Per jaar genereren we in Nederland circa 5 miljoen ton aan huishoudelijk, organisch afval. Als grondstof richten we ons binnen Waste2Aromatics op gft, mest, zeefgoed en cellulose uit luiermaterialen. Dat betekent dat we twee verschillende conversieprocessen moeten hanteren voor de droge en de nattere fracties.’
TRL-4
Voor de droge fracties gebruikt het consortium een stoomproces die binnen TNO is ontwikkeld. Deze zorgt ervoor dat de furanen uit de biomassa – lees de suikers – worden ‘geëxtraheerd’. Voor de natte fractie wordt een tweefasenreactor gebruikt, waarbij de slurrie wordt verhit waarbij de furanen worden ‘gevangen’ in een oplosmiddel. Beide conversietechnologiën bevinden zich momenteel op een TRL4-schaal, aldus Wekking. ‘We testen onder industrieel relevante condities. Ook monitoren we de technologische en economische haalbaarheid samen met de partners uit de industrie. Uiteindelijk moeten de conversiestap en de bijbehorende opzuivering leiden tot een kostencompetitief eindproduct, de furanen.’
Uiteindelijk, zeg rond 2020, zullen de bovengenoemde processen op pilot plant-niveau hun beslag moeten krijgen. Hetzelfde geldt voor het tweede deel waar TNO technologie voor ontwikkelt, de conversie van furanen via de Diels-Alder-reactie naar functionele bio-aromaten. Ook dit traject bevindt zich momenteel op een TRL4/5-schaal.
Lees verder in het volledige artikel.
