Lees verder
De bio-economie staat niet op zichzelf, maar maakt deel uit van een gestage 'vergroeningstrend' en is op zoek naar een concrete rol in de economische realiteit. Sommige concepten zullen floreren, andere zullen wegkwijnen en een stille dood sterven.
Luuk van der Wielen

In mijn nieuwe functie bij het Bernal Institute van de Universiteit van Limerick in Ierland wil ik stimuleren dat biobased oplossingen worden opgenomen in een groter geheel van functionele materialen en processen. We moeten experimenteren om te kunnen vaststellen wat de oplossingen zijn en dat vereist een relevante schaalgrootte. De investering van honderden miljoenen in programma’s voor technologische ontwikkeling en innovatie (zoals BE-Basic), moet nu worden gevolgd door miljarden aan investeringen in de echte wereld. Dat is één deel van de realiteit.

Een andere realiteit is dat de fossiele sector grote verliezen in waarde en opbrengst heeft geleden, en nog steeds lijdt. Organisaties zoals institutionele beleggers of zelfs complete landen (zoals mijn nieuwe ’thuisland’ Ierland) hebben een actieve en radicale desinvesteringsstrategie met betrekking tot fossiele brandstoffen. Miljarden aan publiek en privékapitaal zijn op zoek naar een ‘nieuw thuis’. Interessant daarbij is dat de daadwerkelijke afhankelijkheid van fossiele brandstoffen, bijvoorbeeld voor mobiliteit, op wereldschaal nauwelijks is veranderd. Een aantal sectoren, bijvoorbeeld luchtvaart en maritiem transport, heeft eigen initiatieven ontwikkeld om te anticiperen op dit omvangrijke transformatieproces. Bij blijvend lage fossielebrandstofprijzen (die ook een realiteit lijken te zijn) en toenemende kosten voor nieuwe exploratie-activiteiten zou het zelfs zo kunnen zijn dat de fossiele sector (publieke) steun nodig heeft om de petrochemische infrastructuur voor onze mobiliteit, energie en materialen in stand te kunnen houden.

We moeten deze beide realiteiten, die zich in een zeer verschillend tempo ontwikkelen, onder ogen zien. Het is daarom noodzakelijk dat we meer gaan investeren in duurzaamheid, waaronder de bio-economie. Het is goed om na te denken over de voor- en nadelen van verschillende richtingen, maar gezien het tempo waarin de aarde opwarmt en de grootschaligheid van deze transitie, hebben we daarvoor maar weinig tijd. We beschikken over steeds meer kennis en feiten over hoe de bio-economie kan worden opgenomen in de nieuwe economische realiteit. De bio-economie is momenteel onderwerp van kritisch onderzoek en discussie, maar we kunnen ons beter snel richten op win-winsituaties. We zullen alle opties nodig hebben. Hoe dan ook zal de bio-economie een onderdeel worden van onze realiteit.