Deze glitters worden nu nog gemaakt van fossiele plastics en synthetische harsen. Omdat ze als onderdelen van een kledingstuk slecht recyclebaar zijn, belanden ze na gebruik meestal op de stortplaats of in de verbrandingsoven.
In samenwerking met materiaalwetenschappers Hjalmar Granberg en Tiffany Abitbol van het Zweedse onderzoeksinstituut RISE extraheerde Brunato de kristallijne vorm van houtcellulose en veranderde het in een lichtgewicht materiaal, zo sterk als plastic. Het materiaal bootst het iriserende visuele effect van kevervleugels na, zonder toevoeging van extra chemicaliën. Na gebruik zijn de glitters composteerbaar.
