Aan de “hardware”-kant hebben we het Natuurvezel Applicatie Centrum in Raamsdonksveer geopend waarbij we allerlei biomassa kunnen opwerken tot geschikte natte en droge vezels voor papier, karton en biocomposieten. We doen dit op pilotschaal – met de enige pilotpapiermachine in de Benelux – en vraaggestuurd. Ook de droge opwerking tot thermoplastische biocomposieten heeft geresulteerd in mooie 1.0-versies en dan denk ik aan een in de koude grond afbreekbare plantenpot, die we nu concreet met partners aan het opschalen zijn. Dit product heeft een echte toegevoegde waarde: deze levert geen afval op en tijdens het afbreekproces komen nutriënten vrij bij de plantwortels. Waarde toevoegen is hard nodig om de veelal hogere meerprijs, zeker in het begin, te verantwoorden. Die waarde ligt niet voor het oprapen, de eerste recepten mislukten. Die hebben we later echter als basis gebruikt voor de ontwikkeling van de biobased geleiderail (i.s.m. RWS, locatie Grevelingen Dam) en de walbeschoeiing die gemonitord wordt bij drie Drentse Waterschappen.
Aan de “software”-kant hebben we juist veel geleerd hoe we in kleine clusters met elkaar samen moeten werken om te versnellen naar concrete prototypes en pilots. De uitdaging blijft echter om van een project business te maken. Juist hier is nog ruimte voor verbetering. Hoe kunnen we ondernemerschap en een no-nonsense aanpak integreren in het ontwikkelingsproces en hoe kunnen we beter aansluiten bij de beschikbare fondsen om echte stappen te maken op TRLniveau? Ook het proces om (publieke) opdrachtgevers te betrekken bij de ontwikkeling mag hier niet vergeten worden. Dit helpt om van een pre-productfase naar echte producten te komen. Dit zal toch moeten gebeuren omdat anders duurzaam inkopen ook weinig impact zal hebben. Laten we focus blijven houden op de ontwikkeling van biobased producten met toegevoegde waarde en laat dit versterkend zijn voor de sterk opkomende initiatieven van de circulaire economie.
