HZ-student Rami Toubassi gebruikte deze bijproducten van de aquacultuur als zand in diverse betonmengsels, waarna hij de verwerkbaarheid, luchtgehalte, druksterkte en waterabsorptie analyseerde. Zeeschelpengrit leverde de meest veelbelovende resultaten op: hoe meer zand door grit werd vervangen (maximaal 50% in dit onderzoek), hoe hoger de druksterkte bleek te zijn. De conclusie luidt dat er vervolgonderzoek nodig is naar hogere gritconcentraties, maar ook naar de milieu- en fysische eigenschappen, inclusief akoestische en thermische prestaties.
Het onderzoek werd gefinancierd door de Regieorgaan SIA (NWO) en vormt een belangrijke stap in de ontwikkeling van biobased bouwen.
Lees meer over dit onderzoek in de Biobased Update van mei 2021, een uitgave van het Centre of Expertise Biobased Economy (CoE BBE).
Beeld: Kateryna Mashkevych/Shutterstock
