Al in 2019 ontwikkelde hij samen met twee collega’s van de Universiteit van Nairobi een chemisch recyclingproces voor luierafval. “Kenia heeft geen goed werkend afvalsysteem, en er slingeren overal luiers rond. Het probleem met luiers is dat ze heel langzaam verteren, enorm stinken en heel vervuilend zijn.”
Ze formuleren een chemisch proces om luiers te verwerken tot bio-ethanol en winnen daarmee nationale en internationale prijzen. Het proces bleek echter niet efficiënt genoeg en kon niet overweg met synthetische vezels. Het proces is daarom veranderd: nu worden plastic, houtpulp en absorberende gel apart teruggewonnen uit de luiers en als grondstof gebruikt voor andere producten, zoals plastic films, kattenbakvulling, viscose en industriële absorptiemiddelen.
Kizito is inmiddels naar Nederland geëmigreerd en gaat alleen verder met zijn bedrijf Alkyl Recycling op de Brightlands Chemelot Campus. Over drie jaar wil hij een demoplant hebben gerealiseerd die 15 kton luiers per dag kan verwerken. Samen met afvalverwerkingsbedrijven wil hij een markt creëren voor absorberende afvalproducten.
Lees het volledige artikel op de website van Brightlands Chemelot Campus.
Beeld: Oksana Kuzmina/Shutterstock
