De doelstelling van 2030 zorgt tussen 2029 en 2031 voor een piek aan activiteiten in de havens rond de Noordzee, stellen de onderzoekers. Om dat mogelijk te maken is veel meer ruimte op de kade nodig voor onderdelen van windturbines en installatieschepen. Er is waarschijnlijk 850 tot 1300 hectare nodig, terwijl er maximaal 800 hectare beschikbaar zal zijn.
Royal HaskoningDHV identificeert 5 knelpunten zijn bij de ontwikkeling van de haveninfrastructuur voor windenergie op zee. Allereerst is er onzekerheid over de vraag of de NSEC-landen hun ambities omzetten in echte projecten en zo ja: wanneer? Dat maakt het lastig om investeringen en financiering rond te krijgen.
Bovendien is de business case onaantrekkelijk; grote investeringen voor de lange termijn leveren te weinig op. De urgentie voor de havens is ook niet erg groot. De technische risico’s zijn dat wel: welke voorzieningen er exact nodig zijn, is niet zeker. Verder is er concurrentie met andere partijen die ook ruimte in de haven willen.
Het onderzoeksrapport geeft een aantal aanbevelingen. Zo moeten overheden zorgen voor meer zekerheid aan de vraagkant, met een duidelijke planning van de projecten. Overheden, havens en partijen uit de toeleveringsketen van windenergie op zee moeten samenwerken bij de ontwikkeling van infrastructuur en voor de juiste financiering zorgen, deels uit Europese subsidies en publiek geld.
RVO organiseert een informatiesessie over de havenstudie op 28 november tijdens de Offshore Energy Exhibition & Conference (OEEC) in de RAI Amsterdam.
Kijk voor meer informatie op de website van RVO Nederland.
Beeld: Windturbine-onderdelen en installatieschip in de Eemshaven, T.W. van Urk/Shutterstock
