Jaarlijks wordt naar schatting 427.000 ton gras gemaaid in Vlaamse bermen en natuurgebieden. Een deel blijft achter op het veld, maar het merendeel wordt gecomposteerd. Gras is echter ook bruikbaar als bouwsteen voor verschillende producten zoals isolatiemateriaal, meststof, biogas of papier. Een knelpunt cormen de kosten voor transport en logistiek: 45 tot 70 euro per ton.
In het onderzoek is ook rekening gehouden met het risico van zwerfvuil of verontreiniging. Zo is gras van gemeenten en snelwegen (262.000 ton per jaar in Vlaanderen) vaak van mindere kwaliteit. Gras uit natuurgebieden (165.000 ton per jaar) heeft een lager risico op verontreiniging met onder meer zwerfvuil en is daarom gemakkelijker te gebruiken voor biomaterialen van hogere kwaliteit, zoals isolatiemateriaal of composietmaterialen op basis van grasvezels.
Groot potentieel
De conclusie van het onderzoek luidt dat van de potentiële 427.000 ton gras in Vlaanderen naar schatting nu nog slechts 177.000 ton wordt gebruikt, vooral voor compostering. Er is dus 250.000 ton gras dat extra kan worden gevaloriseerd in biomaterialen. “Deze studie toont nu mooi aan dat de grote hoeveelheid gemaaid gras een potentieel kan zijn voor de Vlaamse plannen rond bio-economie”, zegt minister van Innovatie Jo Brouns. Vlaams minister van Leefmilieu Zuhal Demir voegt toe: “Gras maakt ons minder afhankelijk van fossiele brandstoffen en materialen die we uit het buitenland moeten importeren. Een overwinning voor onze portemonnee en voor het klimaat.”
Het complete onderzoeksverslag is te downloaden op de website van het Steunpunt Circulaire Economie, een samenwerking van onderzoekers van de KU Leuven, UAntwerpen, UGent en VITO.
Beeld: hans.slegers/Shutterstock
