De extra investeringen waar lidstaten vanwege de crisis om vragen, zijn deels bestemd om vergroeningsagenda van de Europese Commissie uit te voeren. Zo gaat een kwart van het herstelpakket naar klimaatbeleid, voor bijvoorbeeld elektrische auto’s, windenergie en waterstof. “Industriepolitiek in zuivere vorm”, zegt Marco Mensink, directeur-generaal van de Europese chemiekoepel Cefic in het FD. “Dit is de kans om de Europese industrie een voorsprong te geven.”
Ingehaald
In het verleden werd de industrie in Europa nog wel eens ingehaald door die in China of de VS. Zo is de ontwikkeling en productie van zonnepanelen, waarmee Europese bedrijven begin deze eeuw vooropliepen, nu een bijna exclusieve Chinese aangelegenheid. CEO Francesco Starace van het Italiaanse energiebedrijf Enel wijst erop dat we met groene waterstof niet dezelfde fout moeten maken. “Als we daar een productieketen voor opzetten, laten we dan proberen om tenminste een deel daarvan te controleren.”
Of alle aspiraties van de grond komen, hangt af van de vraag of de EU-lidstaten hun verschillen van inzicht kunnen wegwerken. Ook is belangrijk om te kunnen borgen dat de gelden goed worden besteed. Volgens Karel Lannoo, bestuursvoorzitter van de denktank CEPS, is de Europese Commissie er echter “in opmerkelijk korte tijd in geslaagd een enorme facelift aan de begroting te geven, en die van veel groter belang voor de Europese burgers te maken. Er is goed en snel gedacht.”
Beeld: Vital Safo/Shutterstock
