Binnen GrasGoed werken 12 partners aan de ontwikkeling van een keten van gras tot eindproduct. Maaisel uit natte natuurterreinen dat niet geschikt is als veevoer, kan worden ingezet als grondstof voor onder meer papier, isolatiemateriaal en turfvrije potgrond.
Financieel model
Momenteel kost het afvoeren van gras de natuurbeheerders veel geld. Door gras te verwaarden, bijvoorbeeld door het gebruik van vezels of door bioraffinage, kan het zelfs geld opleveren. Avans Hogeschool deed daar binnen het Centre of Expertise Biobased Economy onderzoek naar en stelde vast dat er in Vlaanderen en Noord-Brabant jaarlijks ruim 82.000 ton (droge stof) aan natuurgras vrijkomt voor bewerking. Waar deze biomassa beschikbaar is en in welke hoeveelheden, is in kaart gebracht. Daarnaast maakten de onderzoekers een economische analyse en een financieel model waarin de kosten en baten van de hele productieketen in kaart zijn gebracht, van natuurbeheerder en transporteur tot verwerking naar een eindproduct.
Het model toont aan dat er een balans moet worden gezocht tussen kleinschalig regionaal verwerken van het gras op korte afstand van de oogstlocatie (hoge investeringslasten) en grootschalige gecentraliseerde verwerking (hoge transportlasten). Het financieel model is met name interessant voor natuurbeheerders en verwerkers van het gras. Dit voorjaar wordt het gepubliceerd.
