Elk voordeel hep zijn nadeel”, vrij naar een beroemde wijsgeer. En dat geldt ook voor fossiele brandstoffen. Eerst een definitie: planeet aarde = aardkorst plus atmosfeer, de aardkern zit te diep. De koolstof die gedurende miljoenen jaren diep in de aardkorst werd opgeslagen in de vorm van fossiele grondstoffen, is in ruim 250 jaar weer teruggebracht in de atmosfeer. Sinds de start van de industriële revolutie is de concentratie CO2 in de atmosfeer 46% gegroeid. Zoals elke ecoloog zal beamen: een verstoorde kringloop is slecht nieuws en de eerste effecten van klimaatverandering worden zichtbaar.
Er is maar één oplossing: binnen planeet aarde moeten fossiele grondstoffen in de aardkorst blijven. Sluit de koolstofkringloop in de atmosfeer. Optimaliseer de energievoorziening uit hernieuwbare bronnen (wind, zon, water, en voor de liefhebber nucleair) en maak voor de koolstof die voor regelbaar vermogen en voor de productie van chemicaliën / materialen nodig is gebruik van biomassa als onderdeel van de koolstofkringloop.
Elk koolstofatoom dat uit de aardkorst wordt gehaald komt onherroepelijk als CO2 de atmosfeer in – en blijft daar voor vrijwel eeuwig.
In tegenstelling tot de kringloop van fossiele grondstoffen, kent biomassa een kringloop met een korte doorlooptijd. Bij de meeste landbouwgewassen wordt binnen een jaar de CO2 weer vastgelegd en zelfs de vastlegging van CO2 in hout gaat razendsnel vergeleken met die van fossiele grondstoffen.
Futuristische prietpraat? Dacht van niet. Als nu niet alles wordt ingezet om fossiel uit te bannen is het te laat. Wroeten in de aardkorst mag, graag zelfs, in de tuin, maar het moet zo snel mogelijk beperkt worden tot een diepte van een centimeter of vijftig.
