Lees verder
Stel je een toekomst voor waarin kolonies van bacteriën op duurzame wijze chemicaliën produceren en waarin restproducten uit chemische processen hergebruikt kunnen worden in nieuwe productieprocessen.
Rob van Linschoten

Een van de bedrijven die hard aan deze toekomst bouwen, is Photanol. Het Bedrijf ontwikkelde namelijk de afgelopen jaren een proces om chemicaliën, waaronder melkzuur, te produceren uit C02 en zonlicht, met een LED gedreven fotobioreactor. Een belangrijk element in dit productieproces zijn cyanobacteriën. Deze bacteriën kunnen onder invloed van zonlicht CO2 omzetten in een heel scala aan moleculen die op dit moment nog uit olie worden gehaald. Dit proces kan dus een duurzame manier zijn om in de toekomst grondstoffen voor de chemische industrie te maken, omdat het relatief weinig grond en water kost, zoals de natuur dat doet.

In 2020 start het bedrijf samen met Nouryon in Delfzijl een demonstratiefabriek. Ter voorbereiding hiervan plaatste Photanol dit jaar een proefopstelling bij Zernike Advanced Processing (ZAP) om het proces verder te testen op semi-industriële schaal. Onze faciliteit is een semi-industriële leer-werkomgeving waar kennisinstellingen en het MKB samenwerken aan innovatieve oplossingen voor de biobased economie; samenwerken zoals de natuur dat doet.

Een ander bedrijf dat binnen onze faciliteit werkt aan de duurzame productie van grondstoffen voor de chemische industrie is BioBTX. Het bedrijf ontwikkelde een proces waarmee biomassa (glycerol) omgezet wordt in benzeen, tolueen en xyleen (BTX), grondstoffen die gebruikt worden voor de productie van verschillende soorten plastics. BioBTX onderzocht ondertussen ook de mogelijkheden voor het gebruik van oud plastic als grondstof bij dit proces in plaats van biomassa. In oktober werd er een nieuwe module aan de pilotplant van BioBTX toegevoegd, waarmee afvalplastic dat niet meer mechanisch te recyclen is omgezet kan worden in BTX. Het gaat om gemengd plastic dat voorheen de verbrandingsoven inging. Deze nieuwe werkwijze levert gas en koolstof als reststoffen op, maar deze kunnen weer gebruikt worden als brandstof voor het proces zelf. Kortom: binnen ZAP worden mooie stappen gezet richting de circulaire economie, gesloten productieprocessen en de onafhankelijkheid van fossiele brandstoffen, zoals in de natuur.