We zijn nog in de verkennende fase, zegt Nathalie Devriendt. Zij is met ondersteuning van Vlaanderen Circulair bij Pro Natura aangesteld om de haalbaarheid van de plannen te onderzoeken. Daar hoort ook het in kaart brengen van de biomassastromen bij, die vrijkomen bij het reguliere werk van Pro Natura: ‘Door het landschap te beheren, geven wij werk aan doelgroepen die buiten de boot gevallen zijn in de reguliere economie. En dat altijd met veel oog voor biodiversiteit. Door de natuur te helpen, creëren wij werk.’
Nuttig gebruik
Dat leidt tot een gestage aanvoer van biomassa, dat hoofdzakelijk wordt gecomposteerd, maar volgens Devriendt nuttiger te gebruiken zou zijn. ‘Eerder hebben we al gekeken naar vergisting tot biogas, maar dat verhaal kregen we niet sluitend omdat we aan allerlei juridische randvoorwaarden moesten voldoen. De focus is nu veranderd richting materialen en tussengrondstoffen.’
Devriendt kijkt daarbij naar voorbeelden in Nederland, waar diverse bedrijven gemaaide grassen en snoeiafval verzamelen en daar vezels en sappen uithalen. De vezels worden verwerkt in diverse producten, zoals isolatieplaten, papier en karton en de sappen kunnen worden aangeleverd als grondstof aan de verwerkende biogebaseerde industrie, die in Vlaanderen ondersteund wordt door Flanders Biobased Valley.
Actieve rol
Devriendt is ervan overtuigd dat Pro Natura, dat drie vestigingen heeft en zo’n 150 medewerkers, hierin een actieve rol kan spelen. Voordeel daarvan is dat het nieuwe mogelijkheden kan bieden om nieuwe jobkansen en aangepast werk te creëren voor de doelgroep. Deze is aan het verouderen; een deel van de werknemers heeft een hogere leeftijd en kan de zware arbeid in het groenonderhoud buiten niet meer aan. Een bioraffinaderij zou nieuwe mogelijkheden bieden om deze mensen aan het werk te houden.
Pro Natura zelf is echter niet kapitaalkrachtig genoeg om zelf technische procédés te ontwikkelen en een installatie te bouwen. Daarvoor worden partners in het bedrijfsleven gezocht. ‘Het grote doel is: een lokaal, decentraal kenniscluster van bedrijven starten. Op die manier spelen we ook in op een ander probleem: buitenlandse, geïmporteerde biomassa is goedkoper dan lokaal verzamelde biomassa. Door de sociale economie in te schakelen in zowel het voortraject als in het maken van biobased materialen, kunnen we naar een duurzaam systeem toe, waarin zowel de grondstof als de arbeid lokaal zijn.’
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met Flanders Biobased Valley
