In de wortel van de Taraxacum kok-saghyz, oftewel de Kazachstaanse paardenbloem, zit een relatief hoog percentage (3 tot 10 procent) latex, de basis van hoge kwaliteit rubber. Anker Sørensen, VP New Business bij KeyGene: ‘Helaas is het maar een klein plantje en niet te vergelijken met gewassen met een hoge opbrengst, zoals de suikerbiet. Daarom bekijken we nu hoe we dit plantje kunnen veredelen tot een variant die meer lijkt op de Nederlandse paardenbloem: met dikkere wortels en daardoor meer latex erin.’ KeyGene onderzoekt hoe het de groeikracht van de Nederlandse paardenbloem kan combineren met het hoge percentage rubber in het Oost-Europese plantje, door de twee varianten te kruisen.
Maximale opbrengst
Als wilde plant ligt de opbrengst rond de 200 kilo rubber per hectare, veredeld als plant met dikkere wortels kan dat oplopen tot 500-700 kilo per hectare. Door de Kazachstaanse paardenbloem te kruisen met de Nederlandse ligt de opbrengst naar verwachting nog hoger: 1000 kilo per hectare. Uiteindelijk is een fabriek nodig om de rubberproductie van het latex in de plant uit te voeren. Sørensen: ‘Dat hoeft niet per se een nieuwe fabriek te zijn, we bekijken ook de mogelijkheden om een ruimte in een suikerfabriek te betrekken. Die wordt meestal maar een bepaalde tijd van het jaar gebruikt.’
Bouwsteen voor bioplastics
In 2012 heeft bandenfabrikant Vredestein het rubber uit paardenbloem al toegepast in een autoband. KeyGene kijkt nu ook naar ontwikkeling van rubber van hogere kwaliteit, geschikt voor bijvoorbeeld gymschoenen en medische handschoenen. Studenten en onderzoekers van CAH Vilentum ondersteunen de R&D activiteiten van KeyGene door deelonderzoeken op het gebied van de paardenbloem. Ondertussen onderzoekt samenwerkingspartner Wageningen UR ook een andere stof in de wortel: inuline. Deze stof (het inulinegehalte in de wortel is ongeveer 30 procent) kan gebruikt worden als bouwsteen voor bioplastics.
