Volgens de Volkskrant van 15 februari jongstleden is “het Nederlandse bedrijfsleven een stuk voortvarender aan de slag met duurzaamheid dan de overheid”. Hier zijn tal van voorbeelden van: Ahold, KLM en de NS streven naar volledig klimaatneutraal energieverbruik, Philips werkt aan circulaire economie door licht te “verhuren” en Avantium, Corbion en Reverdia ontwikkelen biobased chemicaliën en polymeren. Zo wordt de afhankelijkheid van fossiele grondstoffen teruggedrongen en wordt de agrofood dus steeds belangrijker.
Deze Nederlandse bedrijven met wereldwijd leidende technologie ontwikkelen nieuwe materialen en brengen ze naar de markt. Echter, de grootschalige productie vindt plaats buiten onze landsgrenzen en zelfs buiten de EU vanwege te hoge energie- en grondstoffenkosten. Dit is een gemiste kans voor Nederland, omdat er van deze ontwikkelingen in de toekomst veel verwacht mag worden, terwijl Nederland door subsidies en regelgeving een ongelijk speelveld creëert voor biomaterialen ten opzichte van bioenergie.
Er zijn tal van voorbeelden. Neem Reverdia, met het hoofdkantoor op Brightlands Chemelot Campus, dat beste technologie voor hernieuwbaar barnsteenzuur heeft ontwikkeld en nadrukkelijk kijkt naar de VS voor grootschalige productie.
Ook barnsteenzuur, wat in fossiele vorm een wereldmarkt van zo’n 35 kt/jaar had, wordt nu, in “bio-vorm”, gezien als een platformchemicalie met een verwachte marktgrootte van 600 kiloton in 2020 tot zo’n 5.000 kt/jaar na 2030. Dit is het gevolg van veel lagere productiekosten vergeleken met de fossiele vorm.
Kortom, enige stimulans vanuit de politiek zou hier zeer welkom zijn. Als de discussies over zoekgeraakte bonnetjes van 13 jaar geleden eindelijk afgerond zijn, hebben we wellicht tijd om te praten over hoe we als land kunnen profiteren van een sterke synergie tussen agro en chemie over 13 jaar.
Dit wordt mede bereikt door op korte termijn een gelijk speelveld te scheppen voor biomaterialen en bioenergie ten aanzien van energie- en grondstoffenkosten.
