De eerder door VNCI uitgebrachte ‘Routekaart Chemie 2012-2030’ dient als vertrekpunt, maar de Routekaart Chemie 2050 zal “veel minder een rapport zijn en ook veel minder op technologie gericht”, aldus Reinier Gerrits, hoofd Energie en Klimaat bij de VNCI. “In plaats van alles zelf te bedenken in termen van techniek, willen we de vertaalslag maken naar de mogelijkheden voor de in Nederland producerende chemische industrie en ook andere sectoren en stakeholders zoals de overheid en ngo’s erin meenemen. Ook betrekken we de grote Nederlandse chemieclusters er actief bij.”
De Routekaart 2050 moet de innovatieagenda van de chemische industrie op het gebied van verduurzaming stroomlijnen en de benodigde informatie genereren om beleidsmakers en politici tot de juiste keuzes te bewegen. In deze Routekaart staan drie transitiepaden centraal: 1) biomassa-inzet/circulair, 2) energie-efficiency/elektrificatie, 3) maximaal gebruik van CO2-opslag. Maar in de praktijk is er altijd sprake van een combinatie van oplossingsrichtingen”, aldus Gerrits. “In de Routekaart 2050 geven we aan wat wij als logische combinaties zien.” De Routekaart zal de potentiële emissiereductie per transitiepad aangeven. Het gaat dan om de emissies van de eigen processen, de emissies gerelateerd aan externe energieproductie (bijvoorbeeld van elektriciteit en warmte) en de emissies die vrij kunnen komen bij verbranding van bijvoorbeeld kunststoffen na de afdankingsfase.”
